Ιρφέ, Ονορέ ντ’-

(Honoré d’Urfé, Μασσαλία 1568 – Βιλφράνς-σιρ-Μερ, Νίκαια 1625). Γάλλος συγγραφέας. Για την ανάμειξή του στους πολέμους του Συνασπισμού, συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Φερ το 1595, όπου και έγραψε το πρώτο του έργο με τον τίτλο Ηθικά επιγράμματα (1598). Μετά την οριστική επικράτηση των βασιλοφρόνων έζησε κοντά στον δούκα της Σαβοΐας και αργότερα παντρεύτηκε την Άρτεμη ντε Σατομοράν, πρώην σύζυγο του αδελφού του, Αν. Στην εξορία έγραψε και το μεγάλο (5.000 σελίδες) βουκολικό μυθιστόρημα Aστρέα, χάρη στο οποίο έμεινε το όνομά του στην ιστορία της γαλλικής λογοτεχνίας. Δημοσιεύτηκε χωρισμένο σε πέντε μέρη (1607-27), το τελευταίο από τα οποία συμπληρώθηκε από τον γραμματέα του, Μπαλτασάρ Μπαρό. Διάδοχος της νεοπλατωνικής παράδοσης της Αναγέννησης, το μυθιστόρημα αποτέλεσε το μοντέλο μιας εγκαταλελειμμένης αισθηματικής λογοτεχνίας και θεωρήθηκε εφάμιλλο με τη Nέα Ελοΐζ του Ρουσό. Ο I. έγραψε επίσης σονέτα και τα ποιήματα Σειρήνα (1604), Σιλβανίρ ή Η ζωντανή νεκρή (1625) και Σαβοϊάδα (ανέκδοτο).